- حق با توعه! غریب شبیه امشب و غریب موجودیه آدمیزاد. گاهی آدم تو جنگ با خودش باید اونقدر پیش بره که یه ویرونه بسازه از وجودش. اونوقت از دل اون ویرونه یه نوری، یه امیدی، یه جرئتی جرقه میزنه. غروب وقتی گفتم جوابم منفیه، خودمو با خاک یکسان کردم. بعد یاد حرفای اون شب افتادم. جلوی کافه نادری. هما؟ بس این این همه ناکامی؟ این همه بدبختی؟ توی دنیایی که دو روز بیشتر نیست، منتظر چی هستیم؟ کودوم معجزه؟ کودوم خوشبختی باد آورده؟ بیا! اینو دوباره به من بده.

-/ مرغ آمین دردآلودیست کاواره بمانده
رفته تا آنسوی این بیداد خانه
بازگشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه
نوبت روز گشایش را
در پی چاره بمانده /-


.: امیدوارم شاهد خبر جذابی از من در روز 17 تیر باشید =)))) حدس هاتون رو پذیرایم :))