تک همسری، چند همسری، چه از ناحیه مرد و چه از ناحیه زن، همجنس همسری و کلا انواع و اقسام ازدواج ها با توجه زمان، مکان، عرف، وضعیت ذهنی و روانی فرد (افراد) و مدل های گزینش همسر، آنچه که افراد از ازدواج طلب میکنند بسیار متفاوت و همه قابل احترام و بررسی است. اینکه سیستم فعلی جامعه ما چند همسری را برای مردان تحت شرایط خاص ممکن دانسته برگرفته از دین است و متاسفانه به بخشی از زنان در جامعه ما در ارتباط با این موضوع ظلم میشود.
باید در نظر داشت که چند همسری مردان در اسلام زمانی تایید شد که پیغمبر، که درود بر او باد، با موج عظیمی از ستمگری جامعه عرب بر علیه زنان رو به رو بود. در آن جامعه تقریبا 13 نوع ازدواج عرف بود (کلا وضعیت زنان بسیار نابسامان بوده است و توضیح آن از این مقال خارج است. رجوع شود به کتبی همچون صحیح بخاری، تاریخ ابن اثیر، لسان العرب و ...  . ضمنا کتب معرفی شده هیچکدام چاپ جمهوری اسلامی نیست!!!). پیغمبر با توجه به آیات قران و شرایط جامعه عرب تقریبا 11 نوع را باطل و دو نوع (دائم و متعه) را امضا (تایید) کرد. حقیقتا رسیدگی به امور زنان در نبود NGO ها، بهزیستی، خیریه ها، کمک رسان های مردم نهاد و ... به جز از طریق چند همسری مردان در آن زمان و مکان، امکان پذیر نبوده است. ضمنا طبق مطالعات تاریخی، جمعیت زنان در شبه جزیره عربستان از مردان بیشتر بوده است (به دلایلی همچون جنگ های پی در پی اعراب). پیامبر، که درود بر او باد، بهترین و کم عارضه ترین روش را برای بهبود حداکثری وضع زنان در نظر گرفت. زمانی که همسر از پدر به پسر به ارث میرسید، پیامبر یک هشتم اموال شوهر متوفی را برای همسرش تعیین کرد. زمانی که بعد از پدر، برادر ارشد اختیار دار کامل دختر (حتی بالغ) بود، پیامبر ارث دختر را نصف پسر قرار داد. آنچه توسط اسلام در جامعه عرب تغییر داده شده، نمونه بارز پیشرفت قواعد و روابط اجتماعی ست و بیشتر شبیه یک دگرگونی اساسی است.
آنچه مورد اشکال است طابق النعل بالنعل سیره، سنت و توصیه های صدر اسلام در جامعه کنونی است. اگر پویایی را از موضوعی دریغ کنید، حاصل مردابی بد بو است. اگر فقیه و شارع، شروط موضوعه را در تفقه و تشرع خود دخیل نداند، آنچه که امروز پیش روست اجتناب ناپذیر است.

نویسنده: میم پ (با کسب رضایت از وِی!) (وبلاگ هم ندارد!)